ساعت حدود ۱۷:۰۰ بود کہ وارد آلبانی شدیم، از تو یہ جادہ بنام  ای ۷۶۲  رانندگی میکردیم، بعد از گذشتن از چندین مزرعہ وارد شہر کوچیکی بنام کندر شدیم، اولین جایی بود کہ من کمی شوکہ شدم ، سفر کردن تو اروپا منو لوس کردہ بود جادہ ھای خوب، ھمہ جا تمیز ، مردم رنگ و وارنگ ، اینگار بہ کل یادم رفتہ بود کہ کشورھای فقیر شرایط زندگیشون فرق میکنہ.
جادہ ھای آلبانی پر از چالہ ھای بزرگ بود البتہ کہ یاد کوچہ پس کوچہ ھای تہرون میکردم.
توی شہر پر از گلہ ھای سگ بود کہ میچرخیدن و دنبال غذا میگشتن تو آشغالا، ھمہ جا کپہ ھای آشغال میدیدی .
چیزی کہ جلب توجہ میکرد ماشینہای بنز مدل بالا بود، من تو عمرم این ھمہ بنز تو عرض این چند ساعت ندیدہ بودم کہ تو آلبانی دیدم.
خونہ ھای نیمہ کارہ کہ معلوم بود صاحب خونہ قصد ساختن یہ قصر رو داشتہ ولی پولش بہ طبقہ اول و فقط بہ یہ اتاق رسیدہ، ولی اسکلت رو ساختہ کہ جای پز برای در و ھمسایہ وفامیل داشتہ باشہ. بیرون خونہ یہ مرسدس آخرین مدل پارک بود و کمی اونورتر یہ کپہ آشغال و  گلہ سگہا در جستجوی غذا.
اگر فقیرن پس چرا بنز دارہ؟ چرا نخواستہ یہ خونہ نقلی کوچیک تمیز داشتہ باشہ بہ جای اون اسکلت بتونی زشت کہ یہ اتاقش ساختہ شدہ بود؟ چرا آشغالا رو جمع نمیکنہ؟
سوالایی بود کہ از ذھنم میگذشت ! فقر فرھنگی!
ھر چی جلوتر میرفتیم جایی برای موندن شب پیدا نمیکردیم یا راحتتر بگم احساس خوبی نداشتیم واسہ موندن.
تصمیم گرفتیم تمام راہ تا یونان رو رانندگی کنیم بہ جی پی اس مسیر رو دادیم.
حدود ساعت ۱۱:۳۰ شب بود کمی بیشتراز نصف مسیرمون رو طی کردہ بودیم.
کہ جی پی اس ما رو بہ شہر برات  برد از بقل یہ پل قدیمی وارد  یہ مسیر عجیب شدیم از یہ کوچہ باریک سربالایی یہو بہ یہ جادہ سنگلاخی وارد شدیم، روی نقشہ نگاہ کردم بہ نظر جادہ درستی میومد ولی واقعیت چیز دیگہ ای بود، فکر کردیم اولش اینطوریہ بعدش درست میشہ،  جادہ سنگلاخی،  سربالایی با شیب تند،  ھوا سرد بود و یہ قسمتہایی یخ بستہ بود، من وحشت زدہ بودم، تاریکی ھم کمک میکرد بہ وحشتم، جادہ عجیبی بود ھمہ علامتہا روداشت و حتی ما از چند تا خونہ نو ساز رد شدیم !! چطوری اینا ھر روز این مسیر سخت رو با ماشین میان!!
یہ جا من بہ آشی گفتم کہ این جادہ ۳۳ کیلومترہ و ما نمیدونیم بہ کجاھا میرہ، جفتمون عصبی بودیم جای دور زدن نبود، پارادوکس عجیبی بود ھر چی جلوتر میرفتیم بد تر و بدتر میشد ولی بازم یہ خونہ نوساز دیدیم، عین فیلمای ترسناک بود، یہ جا برای دور زدن پیدا کردیم و بہ سختی دور زدیم و حالا دوبارہ اون مسیر رو سرپایینی باید میرفتیم، خلاصہ اون جادہ عجیب ۱ ساعت وقت ما رو گرفت و ما فقط ۱۰ کیلومتر جلو رفتہ بودیم.
جفتی خستہ ولی خوشحال کہ سالم سر جای اولمون برگشتیم.

بعدا کہ اینترنت دار شدیم راجع بہ اون جادہ تحقیق کردیم، جادہ ای کوھستانی کہ تا بالای کوہ میرہ با اون شرایط فجیح ، ولی ھمہ جا بہ عنوان یہ جادہ با شرایط خوب ثبت شدہ، تو گوگل تو نقشہ راہ، بہ دلایل سیاسی !!! ولی در واقعیت جادہ ای ساختہ نشدہ، و ما باید میرفتیم توی اون جادہ اون موقع شب ! تصور اینکہ اون موقع شب توی اون سنگلاخ با سرمای ۵- ماشینمون یہو از کار میافتاد بدنمو میلرزونہ.
با تمام این شرایط بہ رانندگی ادامہ دادیم حدود ساعت ۲ صبح رسیدیم بہ یونان از مرز تیسماتا رد شدیم.
اینگار از جہنم وارد بہشت شدہ بودیم، بیچارہ آلبانی تو ذھن من یہ دراکولای سیاہ کثیف پر چالہ کہ سوار بنزہ و یہ عالمہ سگ ولگرد دارہ بود، ولی مطمئنم کہ اینطوری نیست حتما جاھای قشنگ ھم دارہ .
حدود ۲۴ ساعت بود کہ بدون توقف رانندگی کردہ بودیم، شب توی ایستگاہ پمپ بنزین خوابیدیم.